SEPTEMBER

SEPTEMBER

quod septimus esset a Martio, quem principem anni constituerat Romulus, dictus est, teste Varrone de Lingua Lat. l. 5. ubi scribit, menses reliquos a Iunio ad Decembrem usque a numero dictos. Quem cum Senatus in Tiberii Aug. honorem Tiberium appellari vellet; ipsemet ne id fieret, Imperator intercessit, Sueton. in Tib. c. 26. quod tamen de mense Novembri tradit Dio l. 7. eo quod Tiberius die 16. Kal. Decemb. natus esset. Eundem postea Domitianus Imperator Germanici cognomine adsumptô Germanicum a se transnominavit, côdem Suetoniô reste c. 13. Iul. Capitolin. in Antonino Pio, c. 10. Senatum decrevisse hunc mensem Antoninum, sequentem Faustinum appellari, verum id Antoninum quoque respuisse, refert. Commodus vero cum om nium mensium nomina transmutâsset, iisque novas de suis cognominibus appellationes imposuisset, hunc mensem Herculeum nominavisse legitur, apud Ael. Lamprid. in eius vita c. 11. Tandem Tacitum a Tacito Imperatore quod eô et natus esset et factus Imperator, fuisse denominatum Flav Vopisc. in eius vita c. ult scribit. Coeterum hic Mensis, qui in Vulcani tutela fuisse creditus est, ex Romuli et Caesaris ordinatione 30. ex

Numae autem constitutione 29. dierum fuit. Vide Ioh. Rosin. Antiqq. l. 4. c. 13. et Casaubon. ad August. Suetonii c. 32. Graecis Βοηδρομιὼν appellatus est, quia Boedromia, in honorem Thesei Amazonum victoris, vel, ut alii volunt, in memoriam Athemensium ab Ione, cotnra Eumolpum, adiutorum, eô celebrata. Hebraeis Tisri, alias Ethanim, fuitque ante exitum ex Aegypto ptimus Anni, apud illos, quemadmodum et postea princeps civilis anni mansit, mense Nisan, qui partim Martio, partim Aprili nostro respondet, Anni sacri principe constitutô. Sed nomina haec, quod addere non pigebit, demum post reditum ex Babylone initium coepisse, notant Eruditi, quum prius Menses non aliô, quam numerali nomine, Primus, Secundus, Tertius etc. venirent. Vide de Mense Boedromione Franc. Rossaeum Archaeol. Attic. l. 2. c. 10. de mense Tisri, Thom. Godwyn. de Ritib. Hebr. Eccles. et Civil. l. 3. c. 1.

Dies huius Mensis apud Romanos et Athenienses clebriores.

α. Dies 2. seu 4. Non. memorabilis fuit, apud Romanos, propter navalem victoriam Augusti, de M. Antonio et Cleopatra Aegypti Regina, reportatam: Apud Graecos ob νίκην εν Πλαταιαῖς seu victum ad Plataeas, a Pausania ac Aristide, Mardonium Persarum Ducem. Eôdem Caesaris Monarchiam incepisse, annô ab Urb. Cond. 726. Dio refert l. 5. Vide quoque Xiphilinum Epitom. β. Die 4. seu Prid. Nonas et octo seqq. Ludi erant Romani. γ. Die 5. seu Nonis, Νίκη εν Μαραθενι, contigit, Persaeque a Miltiade victi sunt. δ. Die 8. seu 6. Idus, Hierosolymae a Vespasiano captae sunt. ε. Die 11. seu 3. Idus, χαριςτήρια ἐλευθερίας Athenis fuêre. ζ. Die 13. seu ipsis Idibus, olim apud Romanos Praetor maximus clavum pangebat, Liv. l. 7. Eôdem Templum Iovis Capitolini dedicatum est, a M. Horatio Cons. Plut. in Poplicola, η. Die 14. seu postr. Idus apud Roman. dies erat Equorum probandorum: apud Athenienses, Α᾿γυρμὸς Μυςτήρια. 1. dies Myster. θ. Die 15. seu 17. Kal. Octobr. et seqq. aliquot Ludi Romani erant. Apud Athenienses 2. dies Mysteriorum paganorum, ἅλαδε Μύςται dictus ι. Die 16. seu 16. Kal. Octobr. tertius erat Mysteriorum dies, quô sacrificabatur barbus seu mullus. κ. Die 17. seu 15. Kal. Octob. quartus erat dies, quô iugum boum quasillum seu calathum vehebat, repraesentantem flores Proserpinae, clamantibus, quae pone sequebantur, Matronis, χαῖρε Δήμητερ. λ. Die 18. seu 14. Kal. Octobr. qui Mysteriorum quintus, λαμπαδηδρομία vigebat, unde ipse λαμπάδων ἡμέρα dictus est. μ. Die 17. seu 13. Kal. Octob. Bacchi idolum in pompa ducebatur, unde dies hic, qui sextus erat Mysteriorum, Ἴακχος est appellitatus. ν. Die 18. seu 12. Kal. Octob. et seqq. tribus diebus, apud Romanos Mercurialia erant: apud Athenienses septimus erat Mysteriorum, quô se cursu exercebant victorque adoreâ donabatur. ξ. Die 19. seu 11. Kal. Oct. Epidauria fervebant Athenis, in Aesculapii honorem: qui Epidauro, ut sacris initiaretur, appulit Athenas. Et hic erat 8. Mysteriorum. ο. Die 20. seu 10. Kal. Oct. qui 9. et ultimus dies Mysteriorum erat, dictus πλημοχόη, duos modios triticô implebant, eosque constituentes, alterum versus Orientem, alterum versus Occidentem clamabant; unus quidem in caelum suspiciendo υἱέ alter verô humum despiciendo, τοκυίε. Vide Io. Meursium. Erat autem πλημοχόη, vas fictile, turbinis instar, in fundo leviter depressum, quô Eleusiniorum novissimô hôc die utebantur, unde ipsi diei nomen. Idem vero Critiae, uni e XXX. Atheniensium tyrannis, datum, notat Casaubonus ad C. Nepotem Alcibiade, c. 10. Eôdem die, qui accipiebant mysteria, Mystas et quinquenniô ineunte, eâdem εἰκάδ Boedromionis Ε᾿πόπτας, it. Ε᾿φόρους, dictos, Scaliget docet.

Vide ubi de Eleusiniis sacris. π. Die 21. seu 9. Kal. Oct. Natalis Augusti erat, de cuius celebratione vide Dionem l. 54. ρ. Die 55. seu 5. Kal. Octob. Veneris Genetricis feriae erant, de qua vide suô locô. Porro hôc Mense quoque epulum Minervae fuisse Kal. Rustic. Habet, sed quô die id fuerit, incertum est.